Vadertje Hoelaat?

zaterdag, maart 18, 2006

Monter en opgewekt togen wij ondanks een tegenwerkende van Brienenoord brug richting Vlaardingen, alwaar wij fier begonnen aan een wat we toen nog niet maar nu inmiddels wel weten gedenkwaardige wandeling zou worden.
Wij kozen voor een wandeling in het Broekpolder en Vlietlanden gebied.

Nadat wij de auto een volgens de borden doodlopende weg in hadden gereden maar die weg bleef maar niet doodlopen hebben wij ten einde raad zelf een parkeerplaats gevonden ongeveer ter hoogte van de benzinepomp aan de A20, richting Hoek van Holland.

Bij het uitstappen verrasten wij onbedoeld enige vogelspotters, die met de nodige bewapening de natuur te lijf gingen.

De borden gaven ons te kennen dat de natuur overal om ons heen was, dus wij hebben uiteraard ook onze tijd gebruikt om kritisch na te gaan of dat wel zo was. Er worden wel vaker zaken beweerd nietwaar?

Het eerste deel van de tocht voert o.a. langs een vogelbespiedruimte, alwaar de passanten al dan niet met hun kleding aan de vogels kunnen bespieden. Het is ons niet duidelijk geworden wie nu wie in de gaten houdt, maar dat de vogels hun blik richting mensheid creaturen richten was overduidelijk.

Ook werden wij verrast door dierlijke vreugde en dierenleed. Zelfs in dit jaargetijde staken er reeds kikkers over en een exemplaar heeft mede dankzij ons de overzijde van het pad bereikt. Een ander exemplaar bleek niet zo gelukkig hetgeen wij op de terugweg konstateerden.



Ook heeft men gemeend ons een blik te gunnen op de bebouwing zoals die er ooit moet hebben uitgezien. Een ieder die dit ook wil zien zal zich moeten haasten want wij hebben op de informatieborden gelezen dat deze woning slechts een seizoen aanwezig zal zijn.

Langs de waterkant werden wij toch wel onaagenaam verrast door het feit dat de temperaturen echt nog wel een stuk beneden het gewenste nivo lagen.

Daar waar wij de bossen in draaiden werd ons nog een blik gegund
op een fraaie bebouwing en dat zo vlakbij Vlaardingen.
Vervolgens was het gelukkig meer in de luwte en togen wij autowaarts. Bij de A20 aangekomen staken wij de weg over en vonden een gelukkig open horeca gelegenheid.

Aldaar was het in eerste instantie niet druk .... maar dankzij Leen werd dit uiteindelijk een onvergetelijke afsluiting van een koude maar geslaagde wandeling.

Moeilijkheidsgraad: stevig stappenplan

Afstand: circa 10 km.

Duur: 2 uur

Bier: Duvel
Smaak: zeer genoegelijk, maar onze voorkeur gaat toch uit naar dubbel dan wel nog vaker gestookte prutjes

Horeca: klik hier

Uitgebreide foto's van het gebied vind je hier.

Geen opmerkingen: