Vadertje Hoelaat?

zaterdag, april 15, 2006




Als kinderen zo blij hadden wij vooraf reeds binnenpret over hetgeen zou volgen. En op dat moment was nog niets zeker. Toen de heren in de auto zaten begon de spanning te stijgen. Waarheen, waarvoor, hoezo?

Na ampele overwegingen gaf Bea de doorslag en togen wij richting residentie. Parkeren doe je het beste ergens bij het Centraal Station, want onze aankomst moet wel een verrassing blijven. Vervolgens wandelden wij het Haagsche Bosch in en hielden wij de route aan langs onze vorstin. U ziet een van onzer deelnemers een imitatie ten beste geven van vooral wat hoort en ziet. De haardracht is dusdanig anders dat gelijkenis op voorhand is uitgesloten
Aangezien de uitnodiging uitbleef besloten wij dan maar door te wandelen. Dit betekent uit het bos komend een vervaarlijke weg oversteken (maar wij hadden de beschikking over vier ogen) zodat dit avontuur goed afliep. Via landgoederen, schuin achter langs de ANWB (waar ook wij zagen dat het ledental terugliep) enige woonwijken rechts blijven aanhouden zodat uiteindelijk Wassenaar aan de horizon verschijnt. Wij waren, uiteraard geheel beroepsmatig, zeer nieuwgierig naar dat botox en aanverwante volkje. Want men schijnt hier rituelen te kennen die waarlijk de buitenwereld niet mag weten.
En inderdaad, de buitenwereld krijgt het ook niet te zien. Wij menen dat de huizen aldaar dermate foeilelijk moeten zijn dat men ze ver weg tussen bomen en aanverwante beplanting verstopt. Men hebbe gelijk.

Aangezien een van ons niet genoeg kon krijgen van het aanschouwen van dit wonderlijke volk hebben wij nog wat extra aandacht besteed aan enige wijken en hun geriefelijkheden en uitzonderlijkheden alvorens toch ook wij richting Meijendel togen. Hetgeen een van ons achteraf natuurlijk heeft moeten bezuren en ook had deze gene last van verzuren. Overigens ziet u hier ook een onzers aan het zware werk der verslaglegging want vrijblijvendheid is hier niet aan de orde.

Maar goed, na een heerlijk vervolg kwamen wij aan in genoemd oord. Aldaar werden wij ook een nieuw ritueel gewaar. Na het terugbrengen van genoten dranken in glaswerk werd dit glaswerk door de aanwezige vakvrouw op kundige wijze volledig verwoest. Het bestellen was ook een apart ritueel, zoals wel veel in deze streken op aparte wijze gaat.
Wij genoten van wat non-alcoholic genot, maar toen naast ons een iemand zijn wel zeer witte benen aan ons bekend maakte hebben wij de hielen gelicht.
Overigens werden de prikjesmensen op dit terras gewoon getolereerd. Dat dan weer wel!

Wij kozen het hazepad richting de kust alwaar zich volgens de hier staat u borden ook een strand zou moeten bevinden. Nu, dat laatste klopt helemaal. De foto moge dit illustratief illustreren.

In de verte werden wij Scheveningen gewaar, maar alvorens wij daar aankwamen moesten wij het naaktstrand belopen. En het is waar, het was een naakt strand.

Men was volop bezig met betimmeringen en andere nijverheid de strandgeneugten klaar te maken voor de komende pret. Maar het moet gezegd, dit was voor zessen niet klaar. Niettemin was een gelegenheid bereid ons onderdak te verlenen en ons te voorzien van drank en spijzen. Bij het afrekenen van e.e.a. werd ons maar weer duidelijk dat Scheveningen niet voor iedereen is weggelegd. Maar ok, op die manier hou je het wel exclusief.

Na die uitvoerige rustpartij was ook voor ons de tijd aangebroken om het te laten voor wat het is en de terugwandeling te aanvaarden. Hierbij hebben wij gekozen om ook zoveel mogelijk de fraaie parken te benutten en slechts sporadisch ons te vertonen aan het lokale aanwezige. Dit werd naar onze indruk zeer gewaardeerd en waardevol gevonden en ook meer nog wellicht.
Hierbij kwamen wij overigens door fraaie woonwijken, waarvan enige foto's zijn bijgevoegd.
Ook hebben wij een markant punt van Den Haag in beeld gebracht.

Aldus geschiedde en al zwoegend moesten wij weer die gevaarljke weg oversteken, maar toen was het dan ook echt gedaan en konden wij de schoenen hun welverdiende rust gunnen.

Gelukkig hadden we onze jassen meegenomen, dus terwijl het al warm was hadden wij het nog warmer gehad. Maar nu konden wij uitwasemen hetgeen aldus geschiedde.

Om het maar eens anders te zeggen: hoe warm het was en hoever.

Landgoederen, parken: Clingendael, Marlot,St. Hubertus, St.Franciscus ...
Stedelijk schoon: Den Haag, Scheveningen, Wassenaar
Strand: van Wassenaar naar Scheveningen


Dit is geen wandeling voor watjes, dit is voor echte mannen.

Moeilijkheidsgraad: zie hiervoor. U weest uzelve gewaarschuwd.

Duur: met pauzes 6 uur

Afstand: naar beneden afrondend (want zo zijn wij) ruim 22 km

Bier: zowel ons eerste witbier alsook bekende geneugten

Smaak: bijzonder op het juiste moment

Horeca: in de zon, op het strand en tegen het volle pond!

Geen opmerkingen: