Gorkum of Gorinchem het is me wat

Jazeker, de heren hadden de lust weer gevonden. Wandelen is wat rusten niet is. Wandelen doet leven, geeft hoop en je ziet wat je ziet. Zo zijn de voordelen benoemd.
Derhalve togen wij naar genoemde lokatie. Aldaar aangekomen middels de vervoering van Heer Frans betrok hij het inmiddels bekende schoenwissel ritueel. Het betekent voor Heer Henk altijd even aarzelen want de onrust is in hem.

Wij parkeerden op de lokatie bij de kazerne omgeving en begonnen te wandelen naar het begin van de stadswandeling. Nou, dat is in Gorkum een wel heel rekbaar begrip. Om maar gelijk uitsluitsel te geven kan ik aangeven dat de wandeling vrijwel overal begint maar geen echt einde kent.

Dus nadat de heren verward zijnde toch dan maar een van de vele begin stadswandeling hadden opgepakt togen wij richting het beginpunt. Wij tonen wat foto's die de route chronologisch weergeven. Dit betekent dat we de winkelstraten zoveel mogelijk aan het winkelend publiek hebben gelaten (waarom zouden we wederzijds irritaties oproepen ?) en kwamen alras een eerste molen tegen. Via erom heen wandelingen namen wij deze goed in ons op. Toen beide heren overtuigd waren van het zijn van een molen kon het verder over de stadswallen naar een ander punt. Via de historische binnenstad liepen wij naar de merwede oever. Nou, die merwede heeft een oever, dat valt niet te ontkennen. De heren menen zelfs een tweede oever aan de overzijde te ontdekken. Wellicht kan iemand hier nader onderzoek naar doen.

Toen wij linksaf togen werden wij een stadspoort en warempel weer een molen gewaar. Beiden zijn fotografisch vastgelegd en dat was maar goed ook, want een of andere onverlaat deed korte tijd later de molenverlichting uit. En dat was niet alles, ook zagen wij aan de oever woningen die groot of groter waren en zijn. Daar werd soms ook zeer laat pas gegeten. Heer Henk gaf aan dat hier waarschijnlijk sprake zou zijn van opbouwende en daardoor meer tijd vragende beroepenkeuzes.

Er is ook sprake van haven bebouwing waarin boten werden bewoond. Sommigen hadden het heel gezellig ingericht en wilden dat ons van harte kenbaar maken. Maar omdat er toch sprake was het afronden van de wandeling begonnen wij na te denken over het afronden van de wandeling. Zodoende rondden wij de wandeling af en gingen op zoek naar lokale horeca. Dat ging gepaard met wat wikken en wegen en soms uitzonderlijk sterk nee, toch maar niet. Niettemin vonden wij uiteindelijk een lokatie die ons het volgende aanlokte:

* bieren
* gesneden plakjes worst en kaas
* een rokerige blik op de aanwezige biljartgrootheden
* een nagenoeg bijna witte hond met bijbehorende geuren


Wat kunnen we er verder over zeggen?
Het was fraai, het was niet te lang, het was droog, het was genoegelijk.
Volgende keer weer.
De natuur blijft overigens roepen. De heren geven zich bijna gewonnen.

Wandeling: een 7
Moeilijk: nee, niet echt
Afstand: 7134,35 m
Bier: Amstel Bock, Leffe en Duvel
Kaas: onbekend
Worst: salami met knoflook