Vadertje Hoelaat?

zondag, juni 10, 2007

Vlietdorpen


Het begon weer te kriebelen en vandaar.
Vanwege meer dan warme temperaturen kozen wij voor de lazy walk het geen ons meer dan aangenaam leek op dit uur van de vrijdagmiddag.

HH had een werkelijk

voortreffelijke beschrijving gevonden 0p het wee wee wee en die wilden wij u dan ook niet onthouden. Iedere toevoeging onzerzijds is meer dan overbodig maar somtijds niet minder dan terecht.

Zoals bekend is de fotografie weer van eigener handen en kunnen. Gebruik voor andere doeleinden is niet op voorhand uitgesloten maar gaarne overleg.

Wanneer u de route die in 3 delen is gesplitst in ogenschouw wenst te nemen kunnen wij nu alvast verrassen dat wij de noord route liepen met als startpunt min of meer dit land dezes grootste kruidenier. Dit statement hebben wij van anderen.

U kent het wel, auto parkeren, schoenen indien gewenst changeren, HH hield het bij de Jesus nikes, en op pad. U begint dan bij punt 15 van de route, volgt tot en met punt 17 en dan pas eindelijk volgt toestemming voor de punten 1 t/m 14. U zult net als de HH een zucht willen slaken van zoveel ongetwijfeld met de beste bedoelingen.

Een paar aandachtspunten:

In de forellenvijfer wonen inderdaad van die dingen maar ook zwarte zwanen.
Tijdens de wandeling vanaf deze positie richting Geervliet werden wij uitgebreid bijgestaan door lokale dienders. Veiligheid was alom.
In Geervliet was het de HH niet gegund om in de kaaistraat het oude gemeentehuis voorbij te gaan. Wat was het geval? Wij vertellen het u. Vele bekenden hadden elkaar verteld van een ritueel waarbij een dame en een heer al dan niet vrijwillig de rest van hun leven aan elkaar vast zitten, soms letterlijker dan anders. Het lukte ons slechts om een glimp van het ritueel te vereeuwigen. Het ontlokte HF de treffende opmerking dat het vrouwenras meer voor aangenaamheid zorgde dan .... Maar dit terloops. Overigens willen de HH wel opmerken dat het kleine oude standhuis blijkbaar vele geheimen kent want het slokte vele mensen op. Zowel aangaande temperatuur als lokatie hadden de HH hun twijfel over de juiste keuzes die iemand in Geervliet moest hebben gemaakt. Een lokale pauw was verder prima geïnstrueerd om op de juiste tijd geluiden te produceren die er nu eens wel toe deden.

Geervliet is een alleraardigst samengepositioneerd huizen/woongenot waarvan wij denken dat men elkaar wel goed kent. Niettemin kenden wij uiterlijke verschijningen van horeca dus een bier was snel gescoord. Lekker en toch gewoon te koop. Kom daar maar eens om. De uitbaatster gaf ons nog de suggestie dat de HH ook hier konden blijven, want zij garandeerde gezelligheid. Maar u kent inmiddels de HH. Wandelen zullen zij.
Onderweg zagen wij nog een voor ons nieuw fenomeen, van hen die zelfstandig kunnen zitten in het water om de visstand nader in ogenschouw. Zo ziet u maar dat je nooit te jong bent, maar soms wel te oud.
Terug in Heenvliet bleek ook hier sprake van hetzelfde ritueel als in Geervliet. Blijkbaar is de vrijdagmiddag verplichtend en uitgeroepen tot. Wellicht is zelfs geen sprake van eigen wil. Brr.
Heenvliet is wat groter, biedt ook wat meer en aangezien de markt inmiddels niet meer was konden wij aan de markt plaatsnemen. Maar eerst ontdekten wij het grootste geheim van Voorne-Putten. U snapt dat lange aarzeling ons ten deel viel maar uiteindelijk hebben de HH besloten om toch iets te laten zien van dit geheim waar de gemiddelde inwoner uit deze locatie zwaar onder gebukt gaat.

Zowel het omliggende park als de oude eengezinswoning (is ons verteld hoor, is niet van onszelf) zijn meer dan een bezoek waard, dus de HH kunnen niet anders dan positief.

Dan toch uiteindelijk terug op de markt alwaar wij deze keer slechts de drank tot ons lieten komen en wil in de vorm van witbier. Tegen de gewoonte in bestelden wij meerdere malen, maar hoeveel willen wij graag geheim houden. Van etenswaren was en is geen sprake geweest.
Wij hadden fraai zicht op het gelukkig paar wat voorzien van al dan niet ingehuurde bekenden en een wel hele oude auto vrijwel zonder benzine in hetzelfde pand (later bleek in de tuin) dit wilden vieren. Het viel de HH op dat de dames het vooral zochten in hele hoge hakken en dat daarbij van generlei waarde was of men er ook daadwerkelijk op kon lopen. Het bezit ervan en de showfactor waren belangrijker.

Conclusie:

zeker een lazy walk. Ook iets voor een rustige middagwandeling. Geschat 8 km
Het geheime huis en de tuin zijn zeker een rustige rondgang waard.

Het pad is op diverse manieren aan te passen, langer, korter, andere startpunten. Kortom.

Moeilijk: neen. Maar de beschrijving kent wel wat keuze momenten.

Horeca: divers. Maar dat geeft niet uiteindelijk.

Aanrader!

Geen opmerkingen: