Serieus

Deze keer was het anders. Met een miniem eerbetoon aan Wim T. Schip (meervoud). Reeds.
HH had gelezen in de Volkskrant, waarvoor dank, over een postmortale toplocatie. Dit dient gespeend van nodeloze humor vandaar deze week. Pollens...
Wij gingen en togen naar de wandelroute op de begraafplaats Crooswijk.
Aangezien de route zich beperkt tot een uur voegden de HH er nog ruim een uur aan toe. Want u bent bekend. Wij werden wel goed.
Mooie foto's vind u hier.

Wij parkeerden bij de eindhoreca, hierover later wellicht. Wandelen deden wij met de bekende combi van benen en voeten, waaraan zich door een wonderbaarlijke verbuiging andere schoenen bevonden dan aan het begin van ons uitstapje.
Na de auto van HF te hebben verlaten wandelden wij naar genoemde locatie. Aldaar werden wij direct staande gehouden door een dame die ons wist te vertellen dat er een fraai boekwerk verkrijgbaar is over het een maar ook het ander. De HH wisten (met moeite) genoemde dame te overtuigen van onze eigen materialen die ruimschoots voldeden, eindelijk konden wij op weg.
Zoals u uit de beschrijving kunt lezen kwamen wij langs Monumenten, Erehof, Grafkelders, Oudepoort, Beeldenpad en de Villawijk. Wij kunnen slechts concluderen dat ondanks het aanwezigheidsgehalte van voortrazend verkeer het meer dan de moeite is en kunnen aanraden zelfs verplichten. Reeds.
Aangezien de HH niet voorkeuren opperde HF de gelegenheid om ook de RK-variant te gaan bezoeken en warempel, HF wist van wanten en richting. Onderweg genoten wij van de geneugten van deze eeuw en zagen een fijne verkeersopstopping. Wanneer u vaker met ons wandelt vallen u zaken op. Aldaar aangekomen bleek er aanstaande een plechtigheid aanstaande. Deze werd door ons niet afgewacht maar wij gingen direct wandelend erover. Wat ons opviel was dat deze gelegenheid op het oog zichtbaar kleiner en aangaande de afstand voelbaar kleiner was. Voor het overige was het zoals het zou zijn.
Om de wandeling toch te verwandelen togen wij richting Kralingse Bos en gingen via een jeugdkamp voor dieren herinneringen ophalen aan. Wij vonden deze niet dus wandelden wij verder naar een griezelig stuk park, waarbij het de bedoeling is om over het water te lopen zonder natte voeten. Dit is de HH uiteraard niet gegeven, dus zowel van als liepen wij over dit parcours. En toen gebeurde het, dit kon niet uitblijven. Wij kregen regen en wel van boven af. Schuilen deden wij bij Kozin, de boswachtersvrouw. Van enige vorm van binnenlaten e/o gastvrijheid was evenwel geen sprake. Terecht, want de HH zien niet laat staan uit.
Aangezien de HH weten dat de regen bij hen nooit lang standbewaart liepen wij gewoon door richting de totaal verbouwde Tuin. Hoewel HF niet overdreven onder de indruk was. Aldaar werd HF herkend door een bekende van ooit toen, maar gezien geheimen mogen wij niet reppen.
Wij sloten af met Hertog Jan gebokt en een bord met warme hapjes, die op zich smaakten.
Resumerend en samenvattend en afsluitend moge gezegd:
apart, soms beklemmend, zeker anders maar toch willen de HH u dit aanraden.

Zo ziet men alras, Rotterdam komt van pas.
T: >2
A: 10 ca
D: HJ Bok
E: borrelgarnituur