van oud en nieuw en hoog

Warempel, ook aan dit jaar zat een begin en nu inmiddels ook een wandeleinde. Niet getreurd, want een einde houdt onherroepelijk een begin in. Daarom. Voor de HH was dit dan ook aanleiding en leed met zachte drang naar een reeds door een lokale wandelschrijver uitgetypte route ( Wim bedankt) die van A via B naar C en terug naar A ging; in ons geval specifiek van metrostation Nieuw Verlaat via het Hoge Bergse Bos naar Oud Verlaat en u raad het al terug naar een reeds genoemd metrostation. Onderweg hebben we veel meegemaakt en van een aantal zaken willen wij u wel deelgenoot maken. Uiteraard niet van alles, had u maar mee moeten gaan!!! Na het bezichtigen van een aantal kledingcontainers ging het via wat Lehar- en Sibeliusgeluiden uiteindelijk rechtsaf het Schout Bontenbal(fiets)pad op. Mooie afgwisseld door lekijke tuinen werden ons hier voorgeschoteld. Niet gedeerd staken we de Wollefoppenweg over en toen begon het avontuur echt. Tussen twee veenplassen door betraden de heren een veenpad in de oude Nessepolder. Volgens de routebeschrijving zou ons modderigheidgewaarwording ten deel vallen. Zo ja dus. Maar al ras rees uit het niets een halfhard pad op, dat ons naar een plek van dilemma bracht. Bij dat punt viel ons keuze te doen, hetzij lang of kort gewandeld. Uiteraard voor de heren lang, ziet u wel. Daarom naar de Rotte, die bruggelings overgestoken uitzicht gaf op de Matterhorn zoals HH had geleerd en HF terecht aanwees. Vandaar ook de voetstappen op de Ivoorzwampad alras gevolgd door Koraalzwampadstappen het Hoge Bergse Bos in of op. Na de prachtig aangelegde brug linksaf en bij fietspad rechts zodat een fraai en groot opleidingscentrum van Al dan niet Qaeda opdoemde met allerlei klim- en andere dingen in bomen ebn zichtbaar werd. Daar moetsen de HH het onze van weten en vlak voor klimtouwen over water het terrein op en langs hek links langs water verder. Verderop links en direct weer rechts het natuurwandelpad op waar een ambachtsman bezig was zichzelf enige tenen aan te meten. Blijkbaar met staande ovatie en bloemenpracht te water. Nauwelijks hiervan afscheid genomen ging het de Rottekade op, die wij overigens niet zo rot achten. Het advies luidde nu over een ophaalbrug recht en weer rechts naar café Oud Verlaat. De brug was nog door niemand opgehaald, zodat oversteken door ons in al haar heerlijkheid kon plaatsvinden. Ons advies en tevens vraag: wil asjeblief iemand binnenkort de brug ophalen en bij gelegenheid aan de burgemeester aanbieden? Langs deze kant van de Rotte bevinden zich veel permanente vakantiewoningen op eilandjes en dergelijke. Hoog recreatiegehalte. Bijna bij het café gingen we linksaf de Vlietkade op. Hier is men een behoorlijk aantal oude huizen vergeten met de grond gelijk te maken, wat resulteert in een sfeervol geheel. Enfin rechtdoor naar buurtschap Oud Verlaat. Wederom een keuzepunt maar geen aandacht nodig natuurlijk. Langs wat minder goed onderhouden bewoning maar ook een in prachtige staat verkerende school mochten we ons nog verheugen in een molenmodel waarmee de tocht grotendeels toch nog werd besloten. Niet alleen de HH hadden deze middag uitgekozen voor verpozing maar ook de gehele rotterdamse tak van de vogelsoort die we normaal gesproken niet noemen ( reiger dus) was uitgevlogen om voor de laatste keer dit jaar ons te bespieden en lasterlijke taal toe te werpen. Ondanks de harde koude wind waren we niet koud geworden in ons hart en hebben, een enkele uitzondering daar gelaten, ieder vogelken een persoonlijk woord toegeworpen. Ja, ja. Toen restte ons nog slechts laving. Vanaf deze plek wensen wij onze trouwe maar ook de wat minder trouwe volgers een volgzaam 2008 met veel gezonde, gelukkige en goede tijden.

Afstand waarschijnlijk tien kilometer afgelegd in bijna twee uur, waarna bittergarnituurhapjes werden ingenomen die werden afgeblust met Brigand X-mas (erg lekker, maar ook heftig), Grimbergen blond en bitter(anders hadden we een gewoon garnituur moeten nemen)lemon.