Vadertje Hoelaat?

zaterdag, januari 19, 2008

We vielen er bijna af .....


Het is inmiddels een nieuw jaar. Tijd voor beslissingen, wijzigingen maar zeker ook veranderingen. De heren hebben zich in het nieuw gestoken en gaan voortaan als Frans maar zeker ook Henk door het leven. Hiertoe opgeroepen door ons kabinet van doe maar gewoon en meer geld heb je niet nodig, minder wel en daar zullen wij voor zorgen. Wij zijn niet wij maar wij zijn zij, even ter duidelijkheid genoemd en vastgesteld.
Het was een dag vol regen en wind en volgens diverse weerheren en wederdames gingen we nog veel meer krijgen. Kijk, weer een voorbeeld van.
Wij reden naar Hoek van Holland, waar wij een route liepen die voor ons leek te zijn uitgezet. Bordjes op tijd, op de goede hoogte (leesbril irritatie dus niet) en de afstand in dit kl.te weer slechts een niemendalletje van 7 kilometers. Hulde aan de ANWB die het ledental weer zag stijgen het afgelopen jaar. Dat wij daar een positieve invloed op hebben gehad wordt nergens gerept. Wij doen dat dus ook niet.

Naar HvH kun je niet met de tram, maar wel met de trein, de bus, fietsend, wandelend (o.a. via het Staelduinse bos) maar zeker ook met de boot vanuit Harwich. Aangezien wij voor dit laatste geen tijd hadden bewaren we dit voor later. Over bewaren gesproken, daar doet men in dit plaatsje zeker aan.

Als u de route loopt zoals wij, d.w.z. vanaf de Hoekse Brink, dan zult u gelegenheid hebben om de boot naar Harwich te zien, om oudere panden vlak naast nieuwe panden te bewonderen. U ontmoet kloeke geesten en voorbeelden van de met name in Mauritaniƫ geroemde HvH-keuken en u ziet vooral datgene wat u zoal tegenkomt. En dat is niet mis.

Wij mogen niet vergeten dat in HvH een einde kwam aan de uitbreidingsdriften van onze oosterburen, maar men heeft voldoende achtergelaten om jaloers te worden en te blijven. Denkt u eens aan een nu in gebruik zijnde natuurvriendenhuis (hoewel er slechts weinige vrienden lijken te zijn overgebleven), diverse voorbeelden van beton architectuur, my little tank van herr Gruber, diverse kanonnen, en wij kunnen zo wel doorgaan. Verstandig als wij zijn.

Wat vliegt de tijd tijdens het intikken van dit proza. Ik merk dat op, u misschien ook. Ik zal mij dus moeten haasten wil het mij lukken.

Volgens informatie komt u mede voor de kinderen tegen:

- NL kustverdedigingsmuseum (blijkbaar zijn we nog steeds in oorlog)
- Reddingsmuseum Jan Lels
- Kustverlichtingsmuseum
- EXPO-INFO paviljoen (aan u de keuze)
hier stop ik maar het gaat maar door.

Wij (u zeker niet!) hadden de weergoden mee en konden de paraplu alras opbergen, hetgeen prima en prettig aanvoelde. Anderen hadden meer geluk. Gelukkig nieuwjaar overigens.

Volgens de tip van de ANWB is er veel te zien op de niet al te lange route. Houdt dus de ogen open. De lokale wijsneus hebben wij bovenaan dit artikel geplaatst.
Wist u dat men de loodsen hier opgesloten deed in speciale woningen en dat er loodsenjagers waren gehuisvest in andere woningen? U begrijpt, hadden wij een stoel, gevallen waren wij. Beurze billen tot gevolg.

Wist u bijvoorbeeld dat er hier schepen voeren? Meer dan 1 per dag wordt verteld. Nu, wij zagen er al 3, dus .......

Rest mij u te verwijzen naar foto materiaal gemaakt door hen die dit tot u brengen, jatwerk wordt niet op prijs gesteld.
HvH kent ook dure optrekjes, maar schattig wordt het. Sommigen etaleren hun liefde voor wel erg opzichtig. Maar men bijt niet.

Drinken konden wij niet in HvH maar wij togen naar Rotterdam, daar kom je uiteindelijk altijd weer terecht.
Wij nuttigden een speciaal voor ons gezet bockbier van Anker (ja, wij blijven in de scheepvaart) en tevens als spijzen een plank van hout waarop "men" diverse kazen en brood had neergelegd. Alsof wij dat niet zagen, puh!

Niettemin, wij zijn blij u weer deelgenoot te gaan maken van onze belevenissen en het ware fijn als idem omgekeerd. Het moet toch kunnen dat u als lezer ook wel eens wat meemaakt. Kom, het is 2008, laat het ons weten.
Wij lachen niet naar iedereen, wij kunnen veel hebben en het moge gezegd, u hult zich vooral in stiekum lezen en stil ertoe doen. Maar misschien is het ook voor u tijd voor verandering.

Was getekend. Frans en Henk

Ps: hadden wij reeds verteld van onze intieme ontmoeting met een lokale bekendheid? Slechts een tip, meer niet.

Geen opmerkingen: