Voddijkpad - heren in verwarring

Eenzaam met ons 2tjes togen wij naar 't Woudt om aldaar. Om aldaar te geraken zijn vooraf de volgende zaken toepasbaar:
* ge moogt over prima autostuurkunsten beschikken
* ge moogt niet bang zijn voor smalle paden
* ge moogt in staat zijn tot aanpassing
* ge moogt niet alleen willen zijn maar met velen
* ge moogt geen hekel hebben aan den ouden medemenschen
* ge moogt geen haast hebben aldaar te geraken
* ge moogt vooral niet moogt
Genoeg denkt u. Mee eens!
Wij parkeerden bij het kerkje en wisselden wel van maar niet elkaars schoenen.
Jetzt ging es los. Met rasse schreden terroriseerden wij den autobezitters en overstaken op niet veilige wijze de doorgaande weg. Stukje LA en dan RA het Voddijkpad op. Er wachten u klim rituelen, brandnetels, molens die automatisch werken dan wel vergaan en met name gevaarlijkheid lag op de loer. Zelfs aan het einde RA. Hierbij komt u langs een schuur die de naam eert. Wij zagen werkelijk prima uitziende koebeesten en hebben ter illustratie. Maar ook zij die niet meer bij ons zijn. Vandaar uit werden ons opwekkende klanken toegefluisterd zodat wij van het pad afweken en de dijk beklommen. Wat bleek? Er was een watercorso aan de gang. Blijkbaar wegens schromend en opmerkelijk tekort aan tractoren (moet men eens bij 't Woudt gaan kijken). Wij hebben hier de wandeling direct onderbroken en gingen erbij staan alsof. Enige multi media fragmenten hebben wij alhier. Overigens waren wij op dit deel van het traject zeker niet alleen en zagen wijzelve dat gemeente dienders echt van nut kunnen zijn. Alleen waar is ons dan weer niet duidelijk geworden.


De wandeling werd toen aangepast aan het tijdstip en wij vervolgden (via een medemensch in werkelijk hoogen nood) en gingen ook nog langs de molen. Dit dan via schaapjes, jaja.
Terug langs de doorgaande en richting een woud.
Aldaar ontwaarden wij trouw rituelen die wij mede ondergingen. Vanwege onze kameleon eigenschappen vielen wij niet door de mand noch uit de toonzetting. Hopelijk heeft het gelukkige paar aan werkelijk alles gedacht, want je moet er niet aan denken.
Wij lieten pril geluk achter en verkeerden richting Rotterdam alwaar wij bierden en niets aten.
Maar deze reis was toch al zoiets dat wij er genoegen in vonden.

Wandelend 6 km, stilstaand eveneens.
Moeilijk zeker niet maar op momenten ook heel makkelijk.

link naar pad
link 2 naar pad