Bieslandse me dunkt

Het zou zo maar kunnen, u vindt toch ook. De HH gingen met u mee en lazen voort. Daarnaast was het weer zo niet aanlokkelijk dat wandelen beloofde. Wederom voorzien van stuurmanskunsten van Frans (wij ontsnapten waarlijk aan dramatiek dankzij ingrijpen van de zeer bekwame heer F. Hier blijkt maar weer dat de taxi opleiding bevrucht) werden wij heen en weer geslingerd tussen twijfel en verwondering alvorens wij aankwamen. Niettemin werd het tijd. Waarvoor denkt u, maar de HH weten al lang wat goed voor u is.
Schoenen verwisseld en gaan. Startpunt was voor ons de P naast drankgelegenheid du Midi, Noordeindseweg 70, Delfgauw.

Aldaar ziet ook u aanduiding van de bieslandroute voorzien van rode begeleiding. Daarover straks meer, want die ontbraken vooral danwel hebben de HH het gemist. Zal dat laatste geval.

In ons hoofd ontplooide zich een wandeling in de vorm van een langgerekt vierkant meanderend naar een rechthoek. Vooral van je af. Globaal wandel je richting Pijnacker en vandaar via een grote bocht weer terug.
Aangezien wij blijkbaar een veel sterkere brilversterking nodig hebben zijn wij ongemerkt overgegaan in Baly routes. De lange voert helemaal naar Pijnacker en Frans was niet gerust en vroeg aan Henk om zodanige maatregelen dat het toch goed kwam. Rondom plasgebieden en achter een benzine pomp langs ontwaarden wij fraaie veelkleurige maar wel kalige beesten, waarbij er heren exemplaren bij zaten die moesten zorgen voor de nodige opwinding. Wij verzekeren. Ook kleurrijk overigens. Ook aantrekkelijke scoutcampings met bedrijvigheid ontwaarden.
Gedurende deze fase werden wij misschien aangenaam verrast door neerkletsende regens maar de rode en blauwe paraplu zorgden ongewild voor ludieke effecten.
Op de terugfase kwamen wij een mevrouw tegen die pogingen ondernam om haar kleine hond te verdrinken, onder het mom van verloren ballen enzo. Aardig als wij zijn werd spontaan hulp geboden om de hond in het water te gooien maar daar was geen gediend van aanwezig. Dan liepen wij maar door in kennelijke staat van verwarring maar ook van o zo! en Aha!
Uiteindelijk herkenden wij van vorige malen en kwamen vanuit de juiste propositie weer richting Delfthout alwaar wij vaststelden dat gehalveerde molen nog steeds niet gerepareerd en du Midi er nog was. Levensgevaarlijke passeer talenten ten spijt hervonden wij de auto en togen wat nat maar toch in een droge omgeving richting Rotterdam. Aangezien de spits reeds de HH had ingehaald zorgde ook de terugreis voor belevenissen.
Wij bierden, variabel met Kasteel, Geuze, dubbel en ontbeten laat met bittergarnituur met olijven.

Ondanks onze eigen invulling aan het geheel en het bij vlagen heerlijke weer wandelden wij toch ca 7 km. Vooral rondom.
Nee, geen photoshop cursus deze keer. Wij aantroffen deze kleur daadwerkelijk en er waren die de honden erbij lieten. Dat moet dan ook maar gezegd. Weest derhalve verstandig en niet potsierlijk.