Rotterdams met een vleugje (Heer)Frans

Soms geven de heren toe aan de zwakheden des levens en daarmee doelen we eigenlijk alleen op weersomstandigheden van vochtige klasse die wandelen minder prettig kunnen maken. Vorige week was van een dergelijke weerssituatie sprake. Deze week kon van een dergelijke lafheid mooi niet gesproken worden, en kon de ware aard weer de overhand nemen. Het betreft hier een wandelding door een stukje Rotterdam dat voor velen aan Frankrijk doet denken en wel door de naamgeving en -voering. Charlois dus. Maar Rotterdam zou Rotterdam zijn en daarom uitgeproken als Sjaarloos. Geen gedrukte pret maar voila, wederom een vanwege door NIVON WvdB uitgeschreven routebeschrijving met een grote ruimte voor eigen invulling qua invulling. Niet gewikt of gewogen maar geparkeerd nabij metrostaion Slinge waar echt een onvoorstelbare hoeveelheid beschikbare parkeerplaatsen zich aanboden. Uiteraard de mooiste werd door Heer Henk uitgesorteerd. U weet wel schoenen etc. en overweldigd door de plaatselijke dingen stootte Heer Frans diverse malen de tenen nog voor de eerste kilometer zich had voltooid. Desondanks langs Thuiszorg en begroet door hondgeval. Grote twijfel bij deze laatste of zich bij ons zou aansluiten of de dwingeloor van een baasje volgen. Na het horen van wat bij ons blijven als indrukwekkende gevolgen zou hebben, ging de schijtlaars naar de voedende hoeder. En wij naar stoplichten onder de metrobaan teneinde de Oldegaarde te kunnen oversteken en schuinlinks het park in te gaan. Daar lagen een aantal vijvers prachtig op ons te wachten en wilden per sé door ons worden overgestoken. Vooruit dus met en zonder de geit. Anderen deden deze oefening ook maar dan voor zeer gevorderden en inclusief buggy met eigen gefabriceerde inhoud. Chapeau (gewone franse uitspraak s.v.p.) Een stukje Groene Kruisweg en dan oversteken naar de Kromme Zandweg met het prachtige landhuis de Oliphant. Heer Frans kon het niet nalaten even te memoreren dat daar eens zijn jawoord volmondig klonk vlak daarna overigens gevolgd door een zo mogelijk nog volmondiger ja van zijn daaarna echtgenote.

Even verderop maalde de molen en weer even verder wij linksaf langs kinderboerderij en voetbalveld. Het Ursulapad op en richting Tannekestraat. Hier werden we fraai in de verrassingswatten gelegd door de Wielewaal. Dit dorp van 545 grotendeels gelijkvloerse woningen is in 1949 ononderheid gebouwd als noodwoningen. De doelstelling van bewoonbaarheid van circa 25 jaar is ruimschoots gehaald. Langs wat grotere bebouwing over de Schulpweg ( met echt frans pétanque) naar de Jan Olieslagerweg en de Groene Kruisweg weer oversteken. Linksaf onder het viaduct door en dan jaja de Charloise Lagedijk op alwaar ons inziens vreemde pluimage rondliep, verbleef en groeide. Ook was er sprake van prachtige niet-onderhouden huizen en prachtig onderhouden niet huizen. Langs tongen en buitenslaapplaats naar benzinepomp en dan links onder metro door. Daar werd ons een staaltje valse zuinigheid duidelijk. Maar ondanks verderop geaccidenteerd terrein en omlegging vonden we onze weg terug en dat was dat. Omdat lekker soms meer dan 1 vinger lang is, vertrokken we met toettoet naar Boudewijn alwaar we onder het genot van onder andere en onder meer zon op het achterterras plaatsnamen. En genieten maar!!!!!!

Lengte der wandeling in kilometers min of meer 7,5; in tijd circa 1,5 uur

Algeheel gevoel: zwaar okee

Boudewijn bood ons Fransbelgiese kazen met waals La Chouffe Bokbier: jummie