Meerdere kerken

Een week niet gewandeld is weer een week niet gewandeld. Dit motto gebruikend voor verdere explicatie.

Deze week togen de heren naar een dorp wat de naam hanteert maar de werkelijkheid is echt anders. Zoiets verzin je niet. Wat een bluf, welk een branie. Het bevreemdt ons dat van overheidswege niet wordt ingegrepen. Er zijn dorpen met mindere direct verwijzingen maar dan voorzien van beduidend meer van die dingen. Maar goed, wij hoeven niet iedere dag met deze schouderlast om te gaan, zijn immers slechts te gast.

In het dorp was een ons bekend parkeerterrein waar de heren gezien hun herhaalde optredens geen opzien meer baarden. Heer Frans had de sandalen niet beschikbaar dus voorzag zichzelve van kwaliteits schoeisel. Heer Henk was gemakkelijk vertrokken op wandel sandalen. Dat moest maar gewoon kunnen was de achterliggende gedachte.

Wij wisten dat het minder enthousiaste deel van de route bij voorkeur aanvangt aan de aanvang van de route, zodat wij door het schone en warme Meerkerk togen richting Ameide. Deze route voert vooral over asfalt maar bleek minder vervelend dan verwacht. Daar waar de heren de benzine uitgifte dachten verloren te zijn bleek deze ondanks nieuwbouw toch nog aanwezig. Geruststelling alom.
Ook werden wij hier nog live uitvoeringen van oude ambachten gewaar.

Onderweg gaven wij de meegebrachte techniek de kans e.e.a. voor u als gewaardeerde lezer vast te leggen. Het is dus inderdaad mogelijk om al vissend te ontdekken waarom je dat vooral niet zou moeten doen. Bij Ameide togen wij willens en wetens nog enigszins linksaf richting genoemde plaats want heer Frans was opgevallen dat een kleine oversteekboot heen en weer voer tussen beide oevers. En nieuwgierig zijn de heren vanzelf.

Er is nog getracht dit vast te leggen maar de eigenaar/bestuurder van genoemde boot wenste niet mee te werken aan dit idee, dus het idee en de boot lieten wij varen.

Vervolgens langs de dijk en mede door de ontzettend geslepen herinneringen van heer Frans wisten wij de goede aftrap te nemen naar het natuurlijke deel van de tocht.
Al direct bij aanvang moesten wij toch een traantje wegpinken, want wat dacht u van een dergelijke horeca gelegenheid. Hier onder de rook van Meerkerk is het vertrouwen in de mensheid nog volop aanwezig. Ontroerend. Heer Henk vond het dan ook gepast om tegen betaling van bekend gemaakt prijzen zowel hemzelve als heer Frans te trakteren op een versnapering. Nou, die smaakte.

Onze route vervolgend hebben wij een nieuw deel van het traject uitgeprobeerd. Boomgaard de Kikker leek ons wel wat. Hoewel het een mooi staaltje doorwandelen in zich heeft zijn zowel de begrippen boomgaard als kikker ons niet duidelijker geworden. Maar dit kwam volgens heer Frans door het voormalige karakter ervan.

Aangezien het de eerste keer was dat heer Frans zich aan een langere wandeling heeft onderworpen kwam het eind van de route precies op tijd.
Ook een binnenkomst aan deze zijde van genoemde lokatie doet geen recht aan de naamgeving.


Moeilijkheidsgraad: ergens tussen een zes en iets meer

Duur: in dit geval circa 3 uur

Lengte: in overleg afgerond op 13,5 km

Bier: voornamelijk Hoegaarden en een Buckler kloon.