
Het moet dan als volgt zijn gegaan dat men in vroegere tijden naar den overzijde ging om de grote boodschap te deponeren. Men ging als het ware over scheit. Dat hierbij soms de schie een rol speelde maakt het alleen maar lastiger. Wij kunnen ons derhalve voorstellen dat het niet lekkerbekt om bij de beantwoording van adresondervraging te moeten zeggen: ik verblijf in overscheit. Vandaar met de schie om de hoek werd het allengs overschie.
Goed, nu de wandeling als haarzelve.
U parkeert de bus of eigen vervoer in overschie aan de zestienhovensekade, bij de kruising met de Burgemeester Bosstraat. Wij stonden er heerlijk en ook het weer was zoals vanaltijds. Via de B Bosstraat (!) gaat u RA de plassingel in. Wij kunnen hier grappen maar natuurlijk.


Op dat moment werd er van de bovenkant vocht op de heren losgelaten wat normaal gesproken vanuit de rugregionen intern ontstaat. Maar ten bewijze moge dienen. Wij trokken ons niets aan van verwonderende blikken van automobilisten die zich afvroegen waarom wij in dit prachtige weer niet lekker naar huis gingen. Nee, dan wij...! Aan het eind van de weg LA, u oversteekt de A13 maar vrijwel direct verlaat u aan de linkerkant het oversteekgedoe en gaat onderlangs RA richting Zweth. Hoewel de heren al honderden jaren deze route met auto e/o fiets begaan valt het op dat er altijd nieuwe zaken zijn ontdekbaar. Wat dacht u van een heus landgoed?

Hier viel ons ook het eerste steen ritueel op. Men doet hier zeker niet mee als de eerste niet is gelegd. Hoewel het tellen niet de sterkste kant van de lokalen is heeft men over het algemeen allemaal wel een eerste steen. Een waarschuwing voor mogelijke huizenkopers (Frans !) lijkt hier op den plaats. Er zijn ook lokaties waarbij eerst de rest is gelegd en dat is dan zo gebleven. Ook viel ons op dat sommigen niet wisten dat er 'een boven ' is wat zo nu en dan ook best geverfd dan wel onderhouden dient te worden. Ook van andere panden, waarvan volgens Frans intern slechts ruimte is voor de kabouters onder ons, bleek de staat van onderhoud toch een rekbaar en schaalbaar maar zeker ook zichtbaar een begrip te zijn. Maar wat niet weet.

Bij de Metalimex steekt men over ,


Het weer werkte gedurende het laatste uur weer mee, dus kwamen wij daar toch weer afgedroogder aan dan ooit tevoren.
Zoals wij wel vaker zeggen: entschuhen bitte. Und die vorige Schuhe anziehen. Dat ritueel is meer dan. Vervolgens op weg naar een lokatie ter verkrijging van bieren en warme voorhapjes. En zo geschiedde.
Het toeval wilde dat wij ca 12 km liepen en knap 2 uren en dat op deze barre tocht.
Hadden wij u reeds verteld dat er gedurende de route nauwelijks sprake was van geluidsoverlast?
Op de in de vorige kennisgeving geduide plek kunt u deze en andere Wimmers opvragen. Nogmaals Wim, grote klasse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten