Vijvers

Soms wat verder en soms wat dichter bij huis. Hoewel avontuur altijd nog lokt, zijn de laatste tijd de heren wat voorzichtiger geworden met de grotere afstanden alvorens te wandeltreden, want men weet maar nooit wat in den vreemde zich voor kan doen. Ditmaal moest Capelle aan den IJssel het ontgelden en wel volgens de Grote Om conform de omschrijving van de nooit genoeg te prijzen Wim van den Bremen. Het gerucht gaat overigens dat bij de Capelse buren het gras niet een beetje maar veel groener is. Dus wij op onderzoek. Startend bij metrostation Capelle Slotlaan staken we alras de A. van Rijckevorselweg over om daarna linksaf de 's Gravenweg op te gaan. Door de zon flink opgewarmd en bijna onopgemerkt voorbijgereden door contrôle gingen we na het zien van scouting rechtsaf de Prins Alexanderlaan op langs volkstuinenvertier. Iets verderop was het rechtsaf het voetpad tussen volkstuin en water in. We kregen mooie vormen van aanhuisvlijt te zien totdat we de Schenkelse Dreef overstaken en linksaf over een voetpad naar de Kralingse Weg liepen en deze overstaken. Langs vijver ging het ook toen het pad daarlangs ons naar rechts dreef. Wij zijn vergeten te vertellen dat we tot nu toe naast diverse fraaie uitzichten ook al vele dieren mochten begroeten. Juist hier bij de vijver was het een honddiertje dat met natte voetjes het baasje even in vertwijfeling liet. Enfin, aangezien ook in Capelle het een en ander niet stilstaat, werden we opgeschrikt door een op- en onderbreking in onze route. Niet voor 1 vervaarlijkheid te vangen en volledig vertrouwend op de deskundigheid van heer Henk, lukte het dan ook om toch de wandeling op te pakken aan de andere kant van de Capelseweg. Daar wachtte op ons uit het tunneltje linksaf het voetpad op wederom langs een vijver en daarna direct hoepla een dam over het Schollebos. Daar konden we heel eenvoudig geleid door blauwe palen onze weg vervolgen en wel naar het pannenkoekenhuis aan het Bermeinde. Inmiddels moesten we ook wat minder aangename ervaringen opdoen, maar de details zullen we u besparen. Het Bermeinde overgestoken hebbende deden we dat vervolgens ook met de 's Gravenweg, A. van Rijckevorselweg, De Linie en de Keerkring. Gelijk was de Couwenhoekseweg aan de beurt en toen verdwenen we snel linksaf achter een geluidswal een houtsnipperpad op. Langs vele zwanen en een Kever ging het verder avontuurlijk over een smal houten pad langs alweer een vijver over de Torenhof. Aan het einde daarvan linksaf de Kerklaan op. En ja, die heet niet voor niets Kerklaan. Sinds 15nogwat staat deze kerk er al temidden van diverse andere fraaie authentieke gebouwen en gebouwtjes. Rechtsaf ging het richting het Vuykhuis ( langs Zadkinekunst) alwaar het daarliggende park haar naam dankt. Vlak na uitspanning B&W gingen we de trap naar beneden naar de plek waar eens een slot heeft gestaan in het Slotpark. Geen slot te bekennen maar wel weer veel vrolijke diertjes. Nu nog even op zoek naar een klein monumentaal huisje in een omgeving waar reeds veel nieuwe huizen staan en dan door de schrijversbuurt terug naar het metrostation eindhalte van deze wandeling.

Afsluitingsritueel met hapjes en Brugse Zot Blond en Belle Vue Kriek na circa 11 km in 2 uur. Al met al mede door het weer een aanrader voor Capelle-ontdekkers